Neem contact op

De macht aan de groep: hoe dan?

Het lijkt ideaal: in een heel groot pand met meerdere huishoudens samenwonen. De klussen met elkaar verdelen, de vruchten plukken van het samenzijn en voldoende privacy om je terug te trekken. Als je van tevoren dat plaatje visualiseert, zie je nooit de knallende deuren en de opgekropte irritaties die het met elkaar leven óók opleveren. De praktijk waar je met elkaar een modus in moet vinden.

Misschien herken je dit. Woonde je zelf in een studentenhuis waar je van alles met elkaar moest delen. De keuken, het plezier, de muziek van de buren en ja, ook de irritaties en de regels die met voeten getreden werden. Wat was jouw rol in de groep? En zou je er nu anders mee omgaan dan toen?
Het is nog maar de vraag of het je nu beter zou lukken om in een groep te wonen. We worden met de jaren wel wijzer, maar beslissingen nemen en verantwoordelijkheden delen blijft lastig. Ieder staat er anders in en heeft naast het gezamenlijke belang ook een eigen agenda. En samen in een woongroep, is dicht op de huid. Het gaat om de plek waar je je veilig en vertrouwd wil voelen.

Bewoners haken af

Eén van de woongroepen die ik begeleidde had hinder van de klassieke irritaties: bewoners die niet komen opdagen bij de huisvergaderingen, oeverloze discussies, besluiten die niet nageleefd worden, steeds dezelfde bewoners die de klussen opknappen. En mopperen buiten de vergaderingen. Maar verder is het heel gezellig.

Het gaat om ons

Samen met een collega heb ik de leden van de bewonerscommissie vertrouwd gemaakt met de principes van Deep Democracy. Ze leerden dat het om ONS gaat: Onze relatie blijft, Niemand heeft de waarheid in pacht en Samen groeien.
Deep Democracy neemt geen genoegen met de mening van de meerderheid, maar gaat juist op zoek gaat naar de afwijkende mening. De wijsheid van de hele groep telt en is evengoed te vinden bij de zwijgende deelnemer als de notoire dwarsligger.

Een besluit is een besluit

Onze uitleg en praktische oefeningen slaan aan. Het gaat rondzingen, andere bewoners worden nieuwsgierig en krijgen het idee dat ze iets gemist hebben waar ze bij willen zijn. Na een paar sessies is het resultaat goed merkbaar. Eindeloze discussies hebben plaatsgemaakt voor doelgerichte, vrolijke vergaderingen in een vlot tempo. In een sfeer waarin je ook iets kwetsbaars durft te zeggen. Afspraken worden weer serieus genomen, want een besluit is een besluit. Iedereen is opgelucht dat het ook zo kan.

Wacht niet op het eerste conflict

Gezamenlijke wonen wint aan populariteit. Vanwege de overspannen huizenmarkt, uit idealisme en als alternatief voor senioren die meer zorg om zich heen willen organiseren. Hoe mooi zou het zijn als je al bij voorbaat leert om gezamenlijk besluiten te nemen?
Of het nou privé is of op het werk; goed met elkaar omgaan is een vak apart, dat de meesten niet op school hebben gehad. Wat houdt je tegen om je er alsnog in te bekwamen? Het aanbod is er en jij bent van harte welkom.